Yazıları artık günden güne saçmalamaya başladım yazma yeteneğimi kayıp ettim ben aslında her şeyi kayıp ederim bunu öğrendim.
Kazanamadığım bir şeyi sürekli kayıp ederek küçük yaşta ailem öğretti. Umudumu kırdılar umutsuz yaşamayı öğrendim.
Hayatımın orta yerine düşen kalp kırıklığı beni bilmediğim dört duvar arasına sıkışıp kalmamı sağladı. Kalbim kırıktı ölmüştüm ruhumu bir mezarın başında ağlarken gördüğümde bir kez daha kalbim kırıldı. Yorulmuştu artık bu bok çukurundan kendimi kurtarmak için olur olmadık şeyler ile karşılaştım. Bilmediğim insanlar tarafından kalbimin nasıl kırılacağını öğrendim zaman zamanda nasıl parçalanır şeklini gördüm. Her seferinde ruhumun orta yerine düşen kalp kırıklığı yüzünden bilmediğim kadınlar yüzünden bok çukuruna bir kez daha düştüm. Her seferinde iyi bir şey gibi sevmeye devam ettim.
Çok sevmek kendime zarar vermekten başka bir şey olmadığını bir kez daha gördüm her gün, her gece, fotoğraflarına bakarak uyumaya çalışıyordum ama olmuyordu. Kollarımda değildi saçlarını koklayamıyor, her seferinde beni kahır edende bu oluyordu işte.
Ben onun saçlarını mabedim bildim, tapmaya tanrı gibi buyruk saydım. Tanrıya kalsa iblisi bile dolandırır ayak bağ olmasını engellerdim.
Her gece ona yatmadan önce şiir okudum, Şiirler beni mutlu ediyordu, huzur buluyordum işte. en çokta ona yazdığım şiirler her gece uykuya dalmadan önce şiir okuyordum belkide iblis kıskandı bizi havvayı kıskandığı gibi bizi de ayırdı.
Ayrıldık ayrılmak üç hece dokuz harf işte her ayrılık yerine hüzünlere bırakır dedikleri olayla çok karşılaştım her seferinde kalbim kırıldı. Her seferinde ruhumu pislik gibi kullanmalarından bıktım usandım. Yoruldum iyi kalpli olmam yüzünden her seferinde ruhumun içine kilise çanları çaldı papazlar el fatiha okudu, ruhuma.
Müzikler bir kez daha döküldü yaşlarım döküldüğü zaman, müziklerde döküldü ruhumu parçalayan beni benden alan müzikler bir kez daha kalbimi kırdı.
Babamı toprağa verdiğim gün aile diye bir şey kalmadı benim için hayat artık daha zordu, ve acımasızdı kimseye acımamayı öğrenmem gerekliydi. Ama ben diğer insanlar gibi olmak yerine yardım etmeyi düşündüm çektiklerimi kimse çekmesin istedim.
Yapamadım yapamadığım gibi beni bir kez daha öldürdüler ruhumu bir kez daha çöp kutusuna attılar her seferinde gelen temizlikçiler iki kez şaşırdılar.
Saçmaydı saçma olan tek şey ruhum benden kurtulup gitmek yerine öldürmek istemeseydi.
Seni seviyorum cümlesini bir çok kadına kullandım ama hiç birinin hak etmediğini düşündüm her kadın yürüyen am gibi göstermeleri yüzünden kendilerini seni seviyorum demeyi cümlesini ile çok korktum parçalanmamın en büyük etkeni bu oldu.
Artık beynim bazı şeyleri kabullenmekte zorluk çekiyor.
Yüce tanrım beni dinle son kez olsun dinle.
Kirlendim sonra bu kirlerimi bedenimden sökmek için yıkanmayı tercih ettim su pislik gibi yüzüme vuruyordu tanrının suyu beni istemiyordu bedenime kavuşmayı ret ediyordu. Karanlık sokaklar bana göre diyordu sayın tanrı. Aslında ben sayın tanrının kumar masasında kupa kızıyım beni son kez kumar masasında oynamayı düşünüyor sonra beni kumar masasında bırakıp bir piç olduğumu kabullenmemi bekliyor saçma sayın tanrım çok saçma ben piç bir insan değilim. Eğer aramızda piç biri varsa oda ruhumdur. Ruhumu bana vermekle hayatının en büyük kötü rolünü oynamış oldun.
Rolleri insanlara sayın tanrı verir perde kapandığı zaman oyunda biter insanları bu bok çukurundaki oyunları sürekli acı sürekli kalp kırıklığı ile sonlanıyor bazı insanların iyi bittiği de oluyor ama her seferinde mutlaka ama mutlaka kalp kırıklığı olması şart koyuyor.. sonra jiletler giriyor devreye bir aksilik çıkarsa onlar boş rolü alıyor kalp kırıklığı bırakmak için böyle bir şeyi kabulleniyorlar kabullenmelerinin en büyük etkeni yine sayın tanrıdan kaynaklanmasının en büyük etkeni ruhtan kaynaklanması kaçınılmaz.
Küçüktüm tanrıyı ve babamı hayal bir şekilde hatırlıyordum o gün yaşadığım ağır travma nedeni ile hayatı terk etmek istedim ama olmadı.
Aksilik dolu hayatta bana biçilen saçma sapan rolüme devam ettim her seferinde vuruldum, her seferinde final oldu benim için. Yapılan bu finaller yönetmeninde canını sıkıyor ve çok yoruyordu kalp kırıklığımı oda bulamadı sürekli bomba düşüyordu ayaklarım bazende bacaklarımı kesiyordu en son rolüm bir palyaço olmaktı. İyi bir rol sonunda bulmuştum artık mutlu olacaktım iblis ile yaşadığım bütün olayları unutacaktım.
Unutamadığım insanlar yüzünden sevgilim dediğim insanlar yüzünden sikilmeyi medet umdum her seferinde anal sikiş yapan kadın bu kez anal sikmek yerine bacaklarımı koparmayı istedi.
Bir kezde onun için kırıldım bir şey olmaz dedim kalp bu düzelir dedim saden alışmıştım artık. Zamanla oda düzelir dedim ama yanıldığımı çok geçmeden anladım sayın tanrı bir kez daha yüzünü göstermişti bana,, bu kez kalbim sert kırıldı artık tutmuyordu yapışmıyordu melekler çare bulmayı bırakmışlardı.
Derdim günden güne beni bitirmeye yemin etmişlerdi.
Şarkılar artık eskisi gibi değil hiçbir şey eskisi gibi değil gülde eskisi gibi güzel kokmuyor,
Sayın tanrım bana daha kaç kez kırılmayı göstereceksin rolüm ne zaman bitecek.
Sevgilim bu mektubu sana en ağır depresyonda olduğum saatte yazıyorum okuyorsan eğer ilaçlarımı içmedim ben ruhumu öldürmek için doktorları kandırıyorum ama sen kimseye söyleme olur mu? Mellery yada josep duymasın tanrı biliyor bir tek şimdi ben ruhumu bir kez daha öldürmeye gideceğim sevgilim....
Sayın tanrı'm hoşçakal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder