Beyin hücrelerim ölüyor artık. Beyin ölümüme belkide saniyeler kaldı insanların saatleri ve günleri saydığı dakikalarda saniyeleri saymak çok zor ve yorucu bir işmiş bunu öğrendim. Uzun süredir ölümümü düşünüyorum kendime yeni bir intihar eylemi gerçekleştiriyorum. Bu kez acıma duygusu olmayan ve kendi gözlerimle şahit olabileceğim bir ölüm. Henüz bulamadım. O kadar çok farklı müzik dinliyorum ki bazen kendimi müzik tanrısı olarak gördüğüm oluyor tanrının bilmediği ve duymadığı müzikleri duyduğuma emin oluyorum. Şu beş gündür kanıma yüklediğim kokain miktarı çok fazla artık üç gram için bileklerimi kesmek istiyorum bağımlılık böyle bir şey sanırım. Beynimin içinde müzikler notalarla savaşırken ben uyumak istiyorum derin ve sessizlik olan bir uyku, kendimden nefret ediyorum her sabah aynada bana bakan bir orospu çocuğu ile karşılaşmak istemiyorum, her sabah jiletle kendimi doğrama isteği, bazı geceler uyku hapları alıyorum uyumak için ama onunda bokunu çıkardığımın farkındayım. Neden böyle sik gibi gezegende yaşamıma devam ediyorum açıkçası bende bilmiyorum. Elimde hiç bir şey yok her gün ölümü arzulayan ben neden kusursuz bir ölümü bekliyor bunu kendime anlatmak sonra kendimle baş başa kalmak isteği nedir? Bilmiyorum bende çıkmaz sokaklar içinde kendimi caddelere atıyorum sonra bir kedi gibi bi apartman boşluğuna girip bekliyorum korkuyorum artık, insanlardan yana o kadar çok canım yandı ki bunu anlatmaya kalksam belkide ömrüm yetmez, Canım yanmaya devam ediyor bazı geceler o kadar çok büyük yaralar açılıyor ki önce o insanları öldürmek sonra kendimi öldürmek istiyorum. Kendimi sevmeye başlasam belki başka insanları da severim düşüncesi ortaya atmak istiyorum ama bir kere kalbim kırıldı '' Asaf Halet Çelebi diyor ya hani İbrahim gönlümü put sanıp da kıran kim'' bilmiyorum bunu gönlümü kim kırdı kim bu kadar büyük darbeler açtı bilmiyorum yarın doktora gideceğim yine oradan kadıköy vapuruna binip çay bahçesine geçerim adı nedir bilmiyorum güzel bir yer deniz karşında çay biraz pahalı ama olsun değer iki paket sigara alırım yanıma birde sürekli içini doldurduğum bi defter var onu alırım çay ve sigara içerken aklıma bir şeyler gelirse orada yazarım. Güzel oluyor insan orada her şeyi unutuyor bazen sonra müzikler başlar bende bir kaç sikindirik şey yazarım akşam olunca evime dönerim. 3 gündür evden dışarıya çıkmıyorum sadece bakkala gidiyorum sigara ve bira alıp geri geliyorum 3 gündür içiyorum alkol ve kokain kullanıyorum kendime yeni intiharlar gerçekleştirip ölümümü bekliyorum.
İsa bir gün yeryüzüne inecek mi acaba çok merak ediyorum gökyüzünde neden bizi izliyor canı sıkılmıyor mu çok merak ediyorum bunları, Bi hayalim var olur mu olmaz mı bilmiyorum ama gün geçtikçe o hayal bana o kadar çok uzak kalıyor ki gerçekleşmeyeceğini bildiğim halde o hayalle yatıp o hayalle kalkıyorum. Ufak bi dükkanım var kahve dükkanım insanların sıkıntıları o kahve dükkanına bıraktığı bi dükkan gerçekleşir mi bilmem ama gerçekten çok uzakta olduğunu adım gibi biliyorum. O hayalimin gerçekleşmesi için para lazım biraz yüklü miktarda oda bende olmadığı için zor bir iş aslında belki gerçekleşir ama er ama geç orası allahın bileceği bir iş kısmet yani. Neden şu sıralar ölmek istiyorum bende bilmiyorum yine bi boşlukta düşüyorum bilmediğim bi boşluk nerede son bulacak bende bilmiyorum bildiğim tek şey bu kokain neden bu kadar ağır verici bir şey olduğu eskiden kullandığımda kafamda filler gezerdi şimdilerde filler değil ordular savaşıyor sanki avradını siktiklerim ne katıyorlar bunun içine neyse konumuz sapmasın, nerede kalmıştık hee ölüm fala diyorduk. Hayat kısa işte
Tanrı bir gün yeryüzüne inecek o zaman onu bekliyor olacağım,
çok güzel bir parça üç gündür bozuk plak gibi takıntı yaptık iyi geceler amına koyim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder