Selam Tanrım
Beklemekten çok sıkıldım tanrım artık rica etsem canımı alır mısın.
Çok yoruldum hayata karşı umutsuz biri oldum kötümser, hayatın amını yurdunu sikeyim her gün bir insan sürekli böyle küfür eder mi kuşkulanıyorum kendime ceza veriyorum hiç bir işe yaramıyor kendimi kötülemekten başka hiç bir boka sahip biri olamıyorum artık.
Yorgunum tanrım hayata karşı beni çok yordun. Her seferinde iyi biri olmadığımı başka birilerine kanıtlamaktan dahi bıktım usandım. Artık elimdeki kibrit sönse bir an önce yanmayı bıraksam yerlere kavuşsam toprağın olsam diye umudum dahi kalmadı. Her gün bozuk plak gibi aynı müzikleri dinlemek...
Bu hastaneden bir gün kaçacağım ve kahrolası doktorları bir gün öldüreceğim bana verdikleri ağır haplar yüzünden bir gün dünyayı yakacağım spartaküs gibi isyan edersem dünyayı zalimlerin elinden kurtarmak için isyan ederim. Gerçi onu dahi yapmaya gücüm yok benim şu sıralar...
Sadece kimsenin bilmediği bir şehirde küçük bir dükkanım olsa insanlara kahve yapsam kendi ellerimle kendi seçtiğim müzikleri dinletme fırsatım olsa her şeyi bir tanrı gibi kusursuz planlama gücüm olsa belki o zaman asıl mutluluğu bulabilirim. Ama nedendir bilmiyorum sürekli her şey daha kötü bir çizgide yoluna devam ediyor sanırım beni tanrı unuttu desem isyana girer söyleyeceğim söz. Tanrı bu neden unutsun kulunu bir yerde ona hak vermiyor değilim haklı kulu onu unutalı yıllar oldu çünkü tanrı bu her seferinde affediyor ama ben tanrı olsam çoktan unuturdum başka gezegene yollardım yaşamını orada sürdürürdüm kollarını keserdim belki, belkide bacaklarını keserdim yada gözlerini kör ederdim..
Tanrı beni her gece kör etmişti her seferinde ağır ağır vücuduma eroin sokarak beyaz ne kadar kötü olabilir ki? Diye düşünceye sahip olmamı bana tanrı gösterdi. Aslında beyazı kötülüğe iten bendim bunların tüm sorumlusu bendim.
Beynime artık güvenmiyorum oda beni sürekli yarı yolda bırakmaya meyinleniyor artık sanırsam oda bir an önce benden kurtulmak istiyor. Beynimin içinde yüzlerce belkide milyonlarca soru vardır. Hiç birine cevap veremiyorum. Sanırım beyin ölümüm gerçekleşiyor, sanırım sona doğru yaklaşıyorum..
Müzikler şimdi sussun sadece bir kaç dakikalığına ben konuşucam bir beş dakika!
- Neden kendini öldürmek istiyorsun?
Bilmem
- Nasıl bilmem insan hiç kendinden bıkar mı? Bıkmamalı saçma çünkü?
Ben kendimden bıkmadım ki sadece yorgunum, İnsan bazen kendini bile tanıyamıyor,
- Seni bu kadar hayata karşı karamsar yapan kim peki? Tanrımı yoksa Ailen mi yada kendin misin??
Aslında benim bu kadar kötü olmamı kendim sağladım, aslında küçük yaşta yaşadığım kötü olaylar yüzünden oldu belki zamanında küçük kalmayı öğrenebilseydim bunların hiç biri olmazdı, Yada tanrıya dua etmeyi bırakmasaydım belkide beni sevmeye devam ederdi.
- Duaların gücüne inanmıyor musun peki?
Hayır inanmıyorum insan bildiği bir şeyi sürekli neden tekrar etsin ki saçma doğanın kanunu böyle olmamalı,
- İsyan ediyorsun ama
Ben tanrıya hiç bir zaman isyan etmedim 22 yıl boyunca sürekli bir şeylerin olmasını bekledim durdum, Beklemekten çok sıkıldım yoruldum, bunaldım hayatın kötü yüzü ile karşılaştım her seferinde kötü insanlar el uzattı iyi insanların nasıl bir şey olduğunu oldum olası hiç ama hiç bilmiyorum..
- Peki buda bir sınavsa
Artık yoruldum sürekli sınavlara girmekten, bırakın sınıfta kalayım, bırakın cehennemde Lucifer ile yaşayayım..
- Tanrı bilir buna ben hiç bir şey diyemem..
Bazı notlar her seferinde bilir gibisinden sonlar ile biter,
Evet Mellery bir son yazılmalı mı?
Evet josep bir son olmalı mı?
Evet iblis beni öldürmek için elinde hangi silah ile kapıma geleceksin?
Evet tanrım beni kulluktan çıkaran insanlara ne tür ceza vereceksin?
Sevgili Mellery bu notu sana beyazların içinden yazıyorum birazdan kahrolası doktorlar gelecek belki bilmediğim hapları yeniden yutmam için beni zorlayacaklar ama şunu bilmeni isterim, Bir gün ruhum bedenimi terk etme kararı aldığı zaman sorumlusunu bulmama yardım et lütfen.....
Bölüm sonu,,,
Gün gibi yazılan şiirler,
Gün gibi bekleyip bizi durdu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder