Yolculuk

 

  Beklemekten çok sıkıldım ne yalan söyleyeyim sürekli kendime söylediğim yalanlar artık inandırıcı gelmemeye başladı kendi yalanlarıma inanmamak ve kendime sürekli bir şeylerin düzeleceğine zorda olsa kabullendirmek çok zorlamaya başladı. Hayatımın orta yerine düşen bir atom bombası yüzünden sürekli bir yerlerimden kanlar fışkırmaya ve kendi kanımda yok olmaya başladım. Sıkıldım ne yalan söyleyeyim kendimden, hayatımdan, mutsuzluktan çok sıkıldım mutlu olmaktan çok korkuyorum sonunu bildiğim bir mutluluk o kadar çok korkutuyor ki mutlaka mutsuz olacağımı bildiğim için bir insan neden mutlu olmaktan korksun ki derdim çok eskiden ama zaman sonra çok iyi anlamaya başladım mutsuzluğun en büyük ilham verici kaynağının henüz kimse bulamadı bırakın da bulmasınlar.
 
  Başka bir peron bu sefer 33. peron değil de 50. peron bu sefer gitmek çok istedim o kadar çok istedim ki bir daha geri dönmemeyi sırf bunun için 20 saat boyunca uyumadım gidiş dönüş saatti boyunca o karanlık yolları izledim o kadar güzeldi ki bunun keyfini çıkarmak çok istedim hatta otobüs şoförü bi ara yolu şaşırıp başka bir yere gidiyordu sesimi dahi çıkarmadım yada çıkarmak istemedim bilmiyorum hayatım bir kumar masasında geçti sürekli kaybeden taraf hep ben oldum. En iyi örnek olarak beynime silah dayadığım bir gece yarısı tanrımı blöf olarak kullandığım saatlerde büyük bir hata yaptım kendimi ve tanrımı kaybettim kumar masasında o kadar çok kaybettim ki sayısını, günlerini, hayatımı her şeyimi unuttum sıkılmıştım hayatım yusuf peygamber gibi kuyulara atılmakla geçiyordu. Mutlu olmak en çok benim hakkımdı en büyük hakka ben sahip olmalıydım en büyük pastayı ben yemeliydim ama hiç bir zaman o pastanın en güzel yerini göremeyecek kadar insaflı davrandım. Kimseden bir şey görmemiştim bende adil olmayı seçtim suçlu aramak yerine kendimi suçlayarak geçirdim bütün günümü, bütün ömrümü suçlayarak geçirdim artık suçlamak bir yere sanırım günden güne yok olmaya başladığımın farkına varıyorum.

 Cumartesi günü çok sevdiğim bir insanın yanına gitmeye karar verdim akşam 10 saatlerine bilet alıp uzun bir yolculuğa çıkmaya karar verdim. Pazar sabahı sekizde otogardan beni aldı bütün gün boyunca konuştuk, bütün gün boyunca o anlattı ben dinledim, ben anlattım o dinledi ama yorgundum yorgunluğum otobüs yolculuğunun kozu oldu uykum vardı bir otele gitmem konusunda her ne kadar ısrar etmeye kalksa da gitmedim yalnız bırakmak istemedim o günümü uyuyarak geçirmek istemedim öyle de oldu ne bir otele gittim nede uyumak için bir yere gittim çok güzel gündü benim için yeni bir şehir görmüştüm çünkü ufak bir şehirdi öğrencilerin bol olduğu bir şehir esnaf insanının gerçekten çok yakınlık gösterdiği bir şehir, hayatım boyunca bu kadar çok huzurlu olduğumu hatırlamıyorum benim için unutulmayacak bir gün yaşattığı için her ne kadar teşekkür etmeye kalksam da tarifi imkansız kalır, Üzüldüğüm bir tek bir başka insanı görememiş olmam çok istiyordum ama olmadı. Onun sınavları, stresi nedeniyle ertelendi söz verdim bir daha gelmek konusunda bu sefer bir günde olsa kalmayı kabul edeceğim her neyse o insanı çok sevdiğim, benim gülme kaynağım, meleğim belki okursun bilirim seni, çok seviyorum seni neyse yeter bu kadar duygu dolu mesajlar sonra hüzünleniyorsun ağlarsın falan her neyse işte ıspartayı bana sevdiren veronikaya çok teşekkür ederim benimle geçirdiğin o güzel gün içinde çok teşekkür ederim iyi ki varsın.

  Şimdilerde yeni bir eylemin parçası olmak için gitmeyi seçiyorum kendimden o kadar çok fazla uzaklaştım ki artık kendime kavuşmak istiyorum biraz olsun mutlu olmak o mutluluğu tatmak istiyorum nasıl bir şey olduğunu nasıl güzel bir eylem olduğunu bilmek istiyorum yada ben öyle sanıyorum bilmiyorum yada biliyorum işime gelen neyse onun için uğraşıyorum. Bundan sonra güzel şeyler olur mu olmaz mı zaman gösterecek bunu bana bundan sonra ne tür bir psikolojik davranışlar içerisinde olurum yada ne şekilde güzel eylemler gerçekleşir zaman kavramı ile nasıl bir oyunun içerisinde kendimi bulurum onlara bakıcam artık.

  Her neyse işte benden bu gecelik bu kadar...

Bölüm sonu olsun....