''Yusuf peygamber çocuk yaşta kuyuya atıldı ve o kuyuda öldü bilindi'' ölmemişti peygamber olan yusuf ölmemişti tanrının yardımıyla kurtulmuştu tanrı onu o kuyudan kurtardı.. Beni de bir gün kurtarmıştı tanrı o kuyudan ama sonra başka bir insan gelip o kuyuya tekrar attı. Kuyular benim evim gibiydi bazen o kuyuda ne kadar da mutlu olduğumu hissediyordum evim gibiydi sıcak bir oda gibiydi, ama peygamber değildim o kuyudan gelip kurtaran kimse olmadı kendi ellerimle çıkmak istemiştim o yüksekliği sürekli deniyordum ellerim, kollarım kanlar içinde kalıncaya tek başarmak istiyordum o kuyuyu terk etmek istiyordum. Bir roman kitabının baş karakteri olmak ve kitabın sonunda ölmek değildi benim amacım bunu aklımda planlamamıştım bunu yazan kişi planlamıştı o yazdı ben öldüm tanrının alnıma yazdığı ne varsa hepsini yakmak istedim alnımı jiletle doğramak istedim bir gece, sürekli hayatımda geceler girdi, geceleri daha çok seviyordum, geceler tanrıya biraz daha yakın oluyordum bazende uzaklaşıyordum. Nefesimin koktuğunu hissetmiştim, kadının dudaklarından öpünce anlamıştım bunu o kadının dudakları benim için dünyadaki en güzel lütuftu ama olmamıştı o kadın dudaklarını çektiğinde anlamıştım ıslaktı dudaklarım, ıslaktı ellerim, ıslaktı nefesim, ıslaktı kalbim, yaralıydı, ok saplanmıştı çıkarmak istemiştim ellerimle yapmak istemiştim. Ellerim kanlıydı yapamadım oturdum bir köşe başında ağladım bir bira aldım yetmedi bir bira daha aldım sonra bir paket sigara içtim yirmi tane sigara içtim yetmedi bir paket daha bi yirmilik daha içtim biraz yorgundum o köşede otururken yoldan geçen, koşan insanları seyrettim durdum hepside benim yüzüme bakıyorlardı utanmıştım, korkmuştum onlardan.
Yüzüme ilan panosunda rastladım o gün dehşete düştüm yüzüm ilan panosunda asılı kalmıştı korktum camı kırmak istedim yüzümü almak istedim. Saçmaydı yüzüme daha dokunamazken tanrı yüzümü benden almıştı o gün anlamıştım tanrıyı kumar masasında kayıp edince anlamıştım iki yüzlü biri olduğumu, tanrıda bana ceza vermişti yüzümü ilan panosuna kaldırarak plan yapmıştı kendince haklıydı,. tanrı bu.
Yaşadığım şehri terk etmek istedim huzur bulmak için bunu yapmak istedim.yorgundum çaresizdim yardım edecek mellery vardı oda beni bir gece terk etmişti en son ona güvenmiştim. oda gidince yalnız olduğumu anladım eroin içtim kanıma ne kadar kötü madde varsa hepsini doldurdum alkol komasına girmek istedim ölmek istedim hayat bana göre değildi yaşanmıyordu yaşamak istemiyordum saçma geliyordu saçma olan yaşadığım hayat ve onu yaratan tanrıydı saçma olan bendim Cemal Süreya şiirlerinde yazılmak istendim onu dahi kabul etmediler şiirlerde adım geçmedi en son ''asaf halet çelebi'' şiirinde yer aldım ''ibrahim gönlümü put sanıp da kıran kim'' dedi, çelebi söyledi ben anlamadım, sonra ateşe attılar beni ateşte yanmadım ölümsüz yapan beni tanrının kendisiydi ama yanlış olan gönlümü neden kırıyordu, yorulduğumu anladım..
Uyumak istedim uyumak ve uyanmamak istedim. Korkmuştum yine aynı rüyayı görmekten korkmuştum o rüyada tanımadığım insanlar vücudumu koparıyorlardı bedenime ağır maddeler yüklüyorlar, canımı acıtmak için ellerinden gelen her şeyi yapıyorlardı uyumamak için elimde olan bütün maddeleri kullandım kanıma, beynime karışması için beklemekten yapacak hiç bir şeyim yoktu. Sigara ve alkol gibi maddeleri çok kullanıyordum maddeler artık vücudumda ağırlaşmış bir yerde patlamak istiyorlardı elimden hiç bir şey gelmiyordu çaresizlik dedim. Çaresizliğin ne kadar da kötü bir şey olduğunu anladım müzik çalıyordu ''Ramo Verda'' Radio Tarifa'dan
Ben kalbime engel olmak istemiştim, unutmak istemiştim olmadı garip bir duygu ile bekledim seni, kader denilen o havayı içime çok çekmiştim. Yalan konuşmuştum kendime yalan konuşmuştum kendime zarar vermekten yaptığım hiç bir şey yoktu israil'in filistin'e verdiği zarar gibi bende kendime zarar veriyordum filistinde yaşayan öksüz bir çocuk gibiydim kimsesizdim, Ağlamıştım israil askeri gelip beni beynime kurşun sıkarak her şeyimi elimden almıştı. Beynime çoğu kez silah dayamış ama hiç bir zaman patlamamıştı patlamayan silah başka bir insanın vücudunda patlamıştı. Salakça bir fikir düşündüm zehir içip kolay yoldan ölmekti amacım salakça bir fikirdi ama işe yarayacaktı. Sonra uykuya daldım deliksiz bir uyku ve sonu olmayan rüyalar, zehir masanın üzerinde duruyordu hala, o masaya gitmemeliydim masada duran zehir kendini kutuya kapattı bir daha hiç açılmadı bir mektup yazdım sevgilime bir daha ne olursa olsun beni affetmesin dedim dinlemedi.
Yazdım biraz, sonra sigara içtim. Hayatımın yarısını sigara içerek geçirdim. Yazdım çünkü beynimde duran filler tarafından tecavüze uğradım. Onlar yazdırdı bana bende ölümü tattım güzel bir ölümdü her şeyi planladığım için güzel bir ölüm seçtim insanlar beni konuşsun istedim. Sol kolumda bulunan dövmede kızımın adını sildirmeye karar verince pişman oldum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder