Son Perde

       Elimde bulunan beynime dayamış olduğum silah neden patlamıyor bunu bir türlü anlam veremiyorum, ne yada ne şekilde yaşadım, yaşayacaklarım ne gibi olaylar söz konusu olacak bunu da bilmiyorum ben ibrahim peygamber ateşi söndüren peygamberim,
 
  Tanrı beni  ateşe attığı zaman ateşin sönmesine izin veren, beni ateşten çıkartan, mucizeleri yaratan beynim,

Acıyı ilk bana vücuduma işleyen kadın dövme yapan insan ve o dövmelerin canımı yakması, Elimde bulunan silahın patlaması, benim bu gezegende yaşamımı sürdürmem, şairleşmem şair olmam, Ben tanrı olsam meslek yapardım tanrılığı ve benim çocuklarım olsaydı hepsini kötülük yolunda bekçi olmasını isterdim, Beynimi kumar masasında unuttuğum için, kumar masasında unutulan tek insan olduğum için

 Nasıl yada ne şekilde kumar masasında oynayacak kartım kalmadı bunu bende henüz bilmiyorum bilmediğim tek şey aslında beynimin olup olmadığı, sevgilimin saçlarının olup olmadığı, aslında benim bir sevgilim yok bunu biliyorum sadece beynimin içine yerleştirdiğim daha henüz adını dahi bilmediğim bir sevgilim hayali sevgilim yani benim gibi oda hayal, Müzik plaklarında söylenen son nota gibiyim ve sürekli bitmek bilmeyen son şarkıyım,

 Oynadığım oyunda baba olmak istemişimdir hep, ama karım olacak bir kadını bulamadım hiç, bulamadığım gibi yada bulduğum zamanlarda ise beni terk etmeleri gibi yada gibi gibi olaylar... terk edilmeyi bana babam öğretmişti bir zamanlar en büyük eylemi o düzenledi terk ederek sonra akıllanmaya başlayınca bende kendimi  terk ettim nasıl yada ne şekilde terk ettim onu henüz bilmiyorum çok küçüktüm o zamanlarda elimde patlamamış silah ile sokakta gezerken bir kadına çarptım ve o günden sonra kendimden haber alamadım.

 Çarpma etkisi bende uzun bir yolculuk etkisi bıraktı yeni bir filmin başrol oyuncusu gibi hissediyordum kendimi o zamanlarda çarpma etkisi bende nefesimin kesilmesine neden olmuştu bir zamanlar.. nefes alamıyordum, almak istediğim zamanda ise nefesimi kesen biri oluyordu, o kesintiyi bir kadını sevdiğim zaman anlamıştım sevmek nasıl bir şey olduğunu gösterdiğinde ve ayrıldıktan sonra nasıl nefessiz kalacağını öğretmişti tabi ayrıldığı zaman terk etme kararı aldığı zaman nefessiz kalmıştım, gece olduğunda yatağa onsuz girmek çok kötü bir duyguydu, yatakta onun kokusu vardı hala odanın her bir hücresine sinmiş kokusu biraz ağır olmuştu tabi benim için ayrılık kötü bir duyguydu, Duygum ile beynimin sürekli kavga içinde boğuşurken bende bir bardak rakı aldım içtim, bir bardak daha içtim, bir bardak daha içtikten sonra ananın amına kadar yolun var dedim iblise çünkü iblis ayırmıştı bizi, ayrılık kokusunu o zaman anladım yatağa bıraktığım üç damla göz yaşı ile,

 Bıraktığım göz yaşları çok fazla dolmaya başladığında silinmeye çalışan bir eşya bulmaya çalışıyordum, kaybettiklerimin yanı sıra kazandıklarım da oluyordu ama ben bunu anlamak yada anlam dolu duygular yüklemek yerine kaybetmeyi ödül bildim her kaybetme duygusunda yeni bir bedene bürüneceğimi bildiğim için paly butonuna dokundum, play butonu müziklerin yeniden başlamasına yarayan bir alet sistemiydi, o zaman anlamıştım hayatın nasıl bir bok çukuru olduğunu bıraktığım üç damla göz yaşının insanı nasıl sikebileceğini o zaman anlamıştım baktım hayat daha da bok çukuru içinde yüzmeye davam ediyordu bende iki şişe bira aldım sabaha kadar liman meyhanesinde içtim gelmeyeceğini bile bile içtim ve şimdi son perdenin oyununa gelmiş bulunmaktayız..

 Ve oyunun son saniyesinde elimde bulunan silahı şakağıma dayayarak son kez sıktım ve kusursuz bir ölüm düzenledim bedenimde allah rahmet eylesin mezarımda imam yada papaz gelmesin sadece müzik listesi yapın ve şu müzik çalmaya devam etsin...