İntihar mektupları

Uzun ve yorucu bir şey yazmaktı intihar mektuplarını hazırlamak. Yorucu olduğu kadar da üstelik sıkıcı ve intihar ettirici bir olay oluyordu. Uzun uzun yazmak değildi amacım sadece bir yada iki parça bir şeyler yazmak vasiyet etmek bir kaçta küfür saydırmak amacım buydu benim aslında kalbim kırıktı çünkü çok kırılmıştı, insanlara kendime en çokta tanrıya kalbim kırıktı her seferinde hüzünlendiriyordu beni buruk bırakmıştı  kimsesiz, evsiz, yoksul biri olmuştum hiç bir şeye gocunmadım gocunmamda insan neden gocunsun ki bir şeye ama kalp kırıklığına çok gocundum dayanamıyordum her seferinde bazı insanlar tarafından kırılmam yormuştu beni
   Bi keresinde uzun bir yazı yazmak istedim çok uzun okuyanları o yazı ile sıkmak, bunaltmak istedim
sigaralarımın biri bitmeden birini yakıyordum evde, kimsenin olmadığı bu evde yalnızdım kimse yoktu tanrım var diyordum beni görüyor, duyuyor belki diyordum bi kere olsun yüzüme gülsün istedim ne oluçak ki bi kere gülse dedim kendi kendime onu bile çok kördü bana o kadar çok kördü ki yine ağlattı gecen gece çok ağladım mesela o kadar çok ağladım ki denizler dolacak diye korktum belkide fırtına çıkar dedim,
Olmadı hiç bir şey planladığım gibi gitmedi ne fırtına çıktı nede ağlamam durdu sabah olmuştu artık güneş yüzüme vuruyordu ve gözlerimi açamadım o sabah ağlamanın etkisiyle mi nedir bilemiyorum o sabah yüzüm çok şişmişti sanki gece iblislerden dayak yemiştim ağzım burnum kan içindeydi yüzüm kan içindeydi birazda korktum aslında bu duruma sigaranın ve eroinin etkisiyle mi oldu ne oldu anlamadım ama çok korkmuştum
Sonra başka sabah olmadı benim hayatımda başka akşamlarda olmadı hayatım sürekli raydan çıkıp gitti terk etti beni