Müzik ile başlıyoruz her şeye kulağımıza gelen hoş müzikle başlıyorum bir fon müziği ile sanki arada bir sesi gidiyor ama olsun radyo yayınından kaynaklanıyor sanırım çekmiyor yanına gidiyorum radyoya vuruyorum düzelir umudu ile ellerimle bana ait olmayan ellerle vuruyorum sert, acımasız, kattarca vuruyorum. Bazen ellerim uyuşuyor canım acıyor hissediyorum canımın yandığını o zaman durup durup kendime bakıyorum ağlıyorum. Sadece masumca dövdüğüm için evet masum bir radyoyu dövdüğüm için ağlıyorum o kadar güzel sesler çıkardığı için beni hayata tutundurmak için dövüyorum acımıyorum çünkü kendime acımadığım gibi ona’da acımıyorum işte,
Biraz sonra ağlamaklı oluyorum çok ağlıyorum her gece olduğu gibi sonra oturduğum yerden kalkıyorum bir gaflet ayağa kalkıyorum banyoya atıyorum kendimi içtiğim şarabı kusuyorum lavaboya kusuyorum kan akıyor oluk oluk kan akıyor hiç tahmin bile etmediğim kanlar akıyor benim kanım değil diyorum aynadan bana bakan kişiye
Evet aynadaki kişi ben değilim diyorum ben böyle bir insan değilim diyorum o insan ben olamam ben kimseyi incitmemek için yemin etmiştim tanrı ile yaptığım ufak bir antlaşma sadece hepsi bu
Ama tanrı’da bazen insafsız oluyor bana karşı önce sonra size karşı acımasız oluyor günahsız olmak istiyorum diyorum ona kabul etmiyor sonra
sonra ne mi yine oturma odasına gidiyorum şarap içiyorum radyoda çalan fon müziği eşliğinde
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder