Ben geldim, Nasılsınız? Normalde Pazartesi günü gelecektim buraya, malum Doğum Günümdü yazarım dedim ama olmadı her neyse. Uzun uzun bir yazı yazmak istemiyorum, pek öyle niyetim yok, biraz özledim burayı sadece o kadar. Bahçeme ektiğim çiçeklerimin hepsi kurudu çok üzüldüm bu duruma ama alıştım, sırtımda olan yaralara alışmak gibi bu ama alıştım. Güzel şeyler olmuyor, Çalıştığım kurum, Hayatım, Nefes alışım hiç güzel şeylerim olmuyor dediğim ne varsa arada bir oluyor, şimdilerde, Benim korkum sanırım yalnızlık yada Kaybetmek iki arada gidip geliyorum ve alışamıyorum bu duruma. Evet 27 oldum ben, Doğdum ve büyüdüm, artık olgunlaştım diyebiliyorum kendime eskisi gibi değilim ama eskiyi hep özlüyorum, eskiye dönmeyi çok özlüyorum artık. Çekip gitmek istedikçe korkularım ağır basıyor gidemiyorum köşeye sıkışmış bir fare gibiyim adete. Güzel şeylerde oluyor elbette İkinci Kitabım çıkacak, Normalde ben ikinci kitabım asla olmaz diyen bir adamdım şimdilerde ikinci evladımı kucağıma alacağım günü iple çekiyorum artık. Bazen uyandığımda ciddi ciddi tek istediğimin güneşin yüzüme vurmasını istiyorum sanırım ama olmuyor. Birkaç ay öncesine kadar ciddi ciddi çekip gitmek istiyordum ama oturduğum sandalyeden dahi kalkamamak beni bitiriyor sona geldiğimi hissediyorum ama son olmadığını da görüyorum. Şarkıda hep dinlediğim gibi '' İnsanların yüzlerini göremiyorum, Sana boncuktan kuş yaptım konacak pencerene'' bu söz benim için anlamı çok güzeldir aslında.
Neyse ikinci kitaptan söz edecek olursam yayınevinden haber bekliyorum, artık okuma vb. şeyler ondan sonra basım süreci olacak, olursa da onun bilgisini yine buraya gelip ilk burada yazarım sanırım. Bazen geriye dönüp baktığımda burada yıllarım geçmiş ve benim burası ciddi ciddi odam olmuş zaten hep yazmıştım burası benim odam diye ama şimdilerde onun fikrini artık kabullenmek garip hissetmeme neden oldu. Anlatmak istediğim ve anlatamadığım kelimelerim dar ağacında yargılayacak günü bekliyorum hep ben. Hayat işte.
Benim halletmeye çalıştığım meselelerim henüz bitmedi, bitecek ama ne zaman bitecek bende henüz bilmiyorum diyecek pek bir şeyim yok yazmak istediğim onlarca cümlem var ama hepsini tozlu raflara kaldırdım kısa bir süreliğine.
Benim yaşım 27 oldu, gönlümü put sanıp da kıran çok oldu.
Bölüm Sonu...
evet 27 yaşına girdin sevdiklerinle girdin :) hayallerinden umutlarından vazgeçme bundan sonrası hayatın güzel olucak yeni sayfada sevdiklerin olucak üzülme seni seven çok ikinci kitabı sabırsızla bekliyoruz kalemi bırakma senin düşüncelerin çok güzel farklı... iyi ki varsın Yazar :) Galata Sevdası :)
YanıtlaSil