İsa'yım ben tanrınız yarattı beni. Şeytan ile işbirlik için sizlerin yanınıza gönderildim, Görevim çok zorluydu. Bazen o kadar çok yoruldum ki kendimden uzandım peygamber olmak çok zor bir iş dedim. Yılmadım tanrının bana verdiği görevi devam ettirdim. Pes etmedim İlk insan gibi Ademin yolundan' da gitmedim, Bir kadın uğruna yasak elmayı yemeye göze alacak kadar aptal olmadım. Sürekli sevgimi içimde büyütme kararı aldım Her ezan sesinde soluma selam verdim sağımdan uzak durdum,
Fırtına kopacağı zaman dua ettim başka bir şeyler için kesinlikle yalvarmadım tanrıma aciz bir kul olmak istemedim sürünmeyi tercih ettim, müzik sesini tercih ettim, ama aşkı asla tercih etmedim yapamadım bunu aşka güvenim yoktu benim onunda bana güveni yoktu. Her ağlamamda yanımda biri olmasın diye aşka güvenmedim biraz da yada başka birisinin ağlama sesinde başına omzuma koymasını bencilce buldum, Evet bencilce buldum üç yaşındaki ufak çocukların ağlaması gibi yada bebeklerin ağlaması gibi bir şey bu ağlamasınlar diye Aşkı sevmedim, Tanrıyı sevdim her nefes alışımda vermek içimden gelmiyordu, Çok yorgundum
Çok yorgundum
Dayanacak gücüm kalmamıştı gücümün tükendiğini iliklerimde soğuk bir ses ile anlayabiliyordum tüylerim diken diken oluyordu o zaman anlıyordum ben
Çok zorlu bir görevim vardı yarıda bırakmayı tercih ettim tanrıya karşı geldim bu kadar yorgun, aciz bir kulunu affetmesin diye bilinmeyenler ülkesine bıraktı beni Deccal gibi isa'yı bıraktı tanrı ben burada büyüdüm sizin tanrınız beni unuttuğun günden beri ben burada çocukluğumu geçirdim. Yağmur yağdığı zaman ağlamadım'da, Şimdi sıra bana geldi İsa'dan öç alma zamanı artık tanrı dediğiniz görmediğiniz varlıktan öç alma zamanı dediğim gün, Çarpıldım onun varlığına inanmayan bir kulunu yine affetmişti beni dünyaya yeniden göndermeyi kabul ettim bu kez görevim PALYAÇO olmak...