''İnsanın en büyük korkusu, kendisidir'' Evime geri dönüyorum, Yeni bir ayakkabı aldım, 44 günde 17 kitap okudum, 35 tane yeni kitap siparişi verdim, 33 tanesi yarın elime ulaşacak, en fazla şiir kitabı seçtim, şiirlerden uzaklaşmamak adına yeni şiir kitapları olmazsa olmazlarım dedim, kitaplığımda okunmayı bekleyen sayı 57'ye yükseldi, ''hayatım gün geçtikçe'' artık hayatım geçmez olmaya başladı, günler uzamaya başladı benim için, deniz kenarlarına çok sık gitmeye başladım be seferde, limanlarda bir umut dilenme çabaları, bir bekleyiş, hep bir bekleyiş. Umutlarım gün geçtikçe yok olmaya başladı, en korkunç olay ise delirmeye başladım artık. Rüyalar, hayaller, gerçekle hayal arasında sıkışma gibi durumlar, nefesimin kesilmesi gibi. Sigara içmez oldum artık hatta sigarayı bıraktım bile denilebilir, En büyük hedefim bir kitap çıkarmaktı hala haber bekliyoruz onun yanı sıra yazmayı bırakmadım, bir romana başladım, Tutunmak gün geçtikçe daha da zorlamaya başladı, baharın gelişi kışa veda etmem ve her veda da birilerini bekleme, Bitti ama bitmedi, sanki daha çok var gibi, hükmen mağlup olabilmek adına oynadığım bu oyunda başka kozum kalmadı. Tükenmenin sonunu geçeli çok uzun zaman oldu, kağıtta yazılacak boş yer kalmadı, kurşun kalem bitti, silgi artık silmez oldu. Düzelmiyor işte, düzelmeyecek, kulağıma fısıldayan biri var ve bana bir şeyler söylüyor artık onu dinliyorum. Kuyunun en dibini gördüm ve Yusuf gibi o kuyudan çıkmayı bekledim, birinin yardım etmesini kötüde olsa ama gelen olmadı maalesef, ateşlere atıldık sadece bir karınca su getirdi sağ olsun. Peygamber sabrı dedikleri bu olsa gerek, kendine bir şeyler katıp onuda öğrenmem lazım dediğim ne varsa az biraz öğrendim. Roman yazmaya başladım, bir kitap yazdım deneme yanılma - yanılma deneme denilecek bir kitap, senaryo yazdım bunu çekecek kimsenin gücü yetmez dediler. Gücüm tükendi benimde, bitti sanırım bu sefer tamamen bitiriyoruz.
Aşık olup ve sana başka birine aşık olduğunu söyleyen bir kadın ve umutlarını senden alması, hayatta korkusuzca savaşmam da elini uzatan Veronikanın en güzel iyilikleri, abla olması ablam olması, tutunacak bir dal ararken karşına çıkıp o dalların kırılması için uğraşan bir başka kadın, tam bitti dediğinde yüzünü güldüren ve arkandan işler çevirip seni sırtından hançerleyen başka başka kadın, seni aldatan kadın, bak bu arkadaş iyi biri yardım edeyim en iyisi dediğinde seni kötülemesi, sırf kendi çıkarı için, sadece kendini düşünen insanlar, kötülüklerden beslenen ve kötü biri olma yolunda hızlı adımlarla yarışanlar, namaz kılıp hakkını gasp edenler, ben elma şekerine, pamuk şekerine mutlu olan bir adamdım oysaki ama insanların bu kadar kötü olması ve sürekli zarar vermesi ondan asla zarar gelmez dediğim kim varsa ilk ondan zarar görmem.
Bitti ve tükendi
Sanırım resim her şeyi anlatıyor!
Bir insan hayalleriyle nereye kadar yaşayabilir, Yazarında dediği gibi ''Asıl özgürlük ölümle başlar bunu sakın unutma Olric''
Hadi Eyvallah...
